Έχετε ακούσει ποτέ να μιλούν στις μέρες μας για υπερλογοτεχνία ηλεκτρονικό μυθιστόρημα. Ονομάζουμε έτσι ένα κείμενο που έχει τη μορφή μυθιστορήματος αλλά είναι βασισμένο σε υπερσυνδέσεις. Δεν αφηγείται μια συγκεκριμένη ιστορία. Ο αναγνώστης, πατώντας πλήκτρα και απαντώντας σε ερωτήματα, διαμορφώνει την προσωπική του αναγνωστική διαδρομή. Δεν υπάρχει ιστορία, παρά μόνο αναγνώσεις.Συνδυάζει δηλαδή τη μυθοπλαστική τέχνη με τη διαδραστικότητα ενός περιπετειώδους παιχνιδιού. Πάνω σ΄αυτό πειραματιστήκαμε εμείς, πρώτοι ίσως ως σχολική ομάδα, και δημιουργήσαμε ένα τέτοιο έργο. Γίναμε δηλαδή καλλιτέχνες λογοτέχνες και αναγνώστες. Φτιάξαμε το δικό μας μυθιστόρημα για... τη ζωή μας στο σχολείο  ... τα όνειρά μας    ... την κριτική και τον προβληματισμό μας για αυτό Κάθε βδομάδα βρισκόμαστε μετά το τέλος των μαθημάτων και προσεγγίζαμε το θέμα μας μέσα από:

• βιωματικά παιχνίδια και ασκήσεις
• παρακολούθηση και συζήτηση κινηματογραφικών ταινιών ή θεατρικών έργων
• ανάγνωση αποσπασμάτων λογοτεχνικών έργων
• ακρόαση τραγουδιών
• δραματοποίηση σχολικών σκηνών αληθινών, φανταστικών ή μέσα από λογοτεχνικά έργα
• φωτογράφιση ή βιντεοσκόπηση                                       

Δημιουργήσαμε ένα πολυτροπικό κείμενο βασισμένο σε υπερσυνδέσεις (κάθε σελίδα ανάλογα με το σημείο το οποίο επιλέγει ο αναγνώστης οδηγεί και σε διαφορετική συνέχεια) είναι αποτέλεσμα συνεργασίας και ομαδικής δουλειάς.

• δεν τυπώθηκε ποτέ σε χαρτί αλλά διαβάζεται σε ηλεκτρονική μορφή
• δεν έχει την παραδοσιακή γραμμική αφήγηση αλλά κάθε αναγνώστης μπορεί να ακολουθήσει τη δική του πορεία ανάλογα με τις υπερσυνδέσεις που επιλέγει
• μετατρέπει τη λογοτεχνία σε παιχνίδι, μα και εργαλείο για να ψάξουμε βαθιά μέσα μας.

Όλα όσα θα θέλαμε να συζητήσουμε, να κρίνουμε, να σχολιάσουμε ή να εκφράσουμε σχετικά με το σχολείο και τη σχολική ζωή εκείνη τη στιγμή, χώρεσαν σε αυτή την εργασία: το σχολείο γενικά, το σχολείο μας, το σχολείο στην πόλη, στην επαρχία, σε άλλους τόπους, το σχολείο σήμερα, το σχολείο παλιά, το σχολείο κάτω από συγκεκριμένες ιστορικές, πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες (π.χ. δικτατορία) το κτίριο, η ιστορία του, η ιστορία του σχολείου μέσα στο χρόνο, φωτογραφίες και στιγμιότυπα από το σχολείο, τα μαθήματα, η σχέση των μαθητών μεταξύ τους, σχέσεις με τους καθηγητές, τα όνειρά και οι καλές στιγμές, τα προβλήματα, οι δυσκολίες, τα απρόοπτα, οι κακές ή δύσκολες στιγμές, τιμωρίες, διαγωνίσματα, γιορτές, εκπαιδευτικά προγράμματα, περίπατοι, σχολικές δραστηριότητες, καταλήψεις, εύθυμα στιγμιότυπα, σκανδαλιές...

 Το υλικό μας το αναζητήσαμε παντού, όπου έφθανε η φαντασία μας. Παράλληλα δημιουργήσαμε εμείς δικά μας κείμενα και όχι μόνο.Συμπεριλάβαμε ακόμη τραγούδια, βίντεο, ήχους, εικόνες, σκίτσα που επιλέξαμε, επεξεργαστήκαμε ή δημιουργήσαμε μόνοι μας. Ένα μικρό δείγμα του έργου μας μπορείτε να δείτε παρακάτω.

ΥΠΕΥΘΥΝΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΕΣ: Ξουργιά Ξένια, Παπαδαντωνάκη Μαρία, Παπαδοπούλου Βίκυ